De heilige Thérèse van Lisieux:

Levensloop

Thérèse Martin wordt in 1883 in het Franse Alençon in Normandië geboren. Haar vader was horlogemaker en haar moeder kantwerkster. Thérèse heeft vier zussen. Al op vroege leeftijd, toen zij vier jaar oud was, verliest ze haar moeder. Na verhuizing naar Lisieux wordt ze opgevoed met haar 16-jarige zus Pauline in de rol van haar moeder, tot Pauline besluit non te worden. Een paar maanden later wordt Thérèse doodziek, totdat een Mariabeeld boven haar bed naar haar glimlacht. Kleine Thérèse is genezen.

Op 11-jarige leeftijd trekt Thérèse zich vaak terug om geknield voor haar bed te bidden. Thérèse weet dat het haar roeping is om God te dienen, maar zij is te jong om in te treden. Zowel de moeder overste van het karmelietessenklooster in Lisieux als de bisschop weigeren haar verzoek, maar Thérèse laat de moed niet zakken. Haar vader en zus Celine nemen haar mee op bedevaart naar Rome.

Thérèse ziet dat als haar kans. Hoewel het absoluut tegen het protocol is tegen de Heilige Vader te spreken, smeekt Thérèse hem om in te mogen treden. Iedereen is ontzet van de gebeurtenis, maar de paus blijft rustig en antwoordt het jonge meisje 'als God het wil, zal je spoedig intreden'. Het is in eerste instantie voor Thérèse een teleurstelling, want ze had verwacht dat hij zou zeggen: ik maak er wel werk van en dan zijn al je problemen opgelost.

Het is toch niet veel later dat Thérèse, op 15-jarige leeftijd, in zal treden in de orde van de Karmel. Zij neemt de kloosternaam Thérèse van het Kindje Jezus aan. In het klooster, waar ook twee oudere zussen leven, groeit Thérèse steeds verder in haar liefde in Jezus. Twee jaar voor haar dood begint zij te schrijven aan haar autobiografie.

Begin 1897 wordt zij zwaar ziek en lijdt aan bloedspuwingen. De diagnose luidt tuberculose.

De ziekte veroorzaakt hevige pijnen totdat Thérèse sterft op 30 september 1897, 24 jaar oud. Haar leven heeft geen spectaculaire momenten gekend, dat niet is te vervatten in een boeiende roman van de ene actie naar de volgende gebeurtenis. Na haar dood vertelt een mede-zuster dat er 'niets bijzonders' over Thérèse is te vertellen. Haar leven is vrij geleidelijk geweest maar ze heeft, hoe kort ook, in dat geleidelijke leven Jezus heel nabij leren kennen op zo'n manier dat als zij over Hem spreekt het ineens te proeven is dat Hij als een levende Persoon ons eigen leven binnen kan komen. En het is onder andere in haar autobiografie waarin deze relatie met Jezus, haar relatie met God de Vader zo intens tot uitdrukking wordt gebracht.

Aan het eind van de vorige eeuw ontstaat een groeiende belangstelling, aandacht en verering voor Thérèse, doordat mensen haar autobiografie gingen lezen en daarin antwoorden vonden op vragen waar zij mee zaten. Heel belangrijk is dat Thérèse opgroeide in een tijd dat men dacht heel veel te moeten doen om de hemel te bereiken. Je moest geestelijk heel veel presteren om in de hemel te komen. Er waren zelfs stromingen die dachten dat de meesten het niet haalden en in de hel terecht zouden komen. Thérèse ontdekt in het klooster dat ze wel veel moet, maar niets kan.

Hoe is dat mogelijk? Ben ik nu verloren? Hoe is dat te rijmen met een God die wij kennen als een God van Liefde? vraagt ze zich af. Ze gaat lezen in de Bijbel. Wie is nu eigenlijk God? Ze ontdekt langs de Bijbel en in Jezus dat God juist een God is die naar ons toe is gekomen om ons te helpen en ons in onze zwakheden eigenlijk te zeggen: ik bemin je allereerst voor wie je bent en niet voor wat je doet.

Voor Thérèse is het een enorme ontdekking geweest dat we ons bemint mogen weten als Zijn geliefd kind. En het is dit dat ze vele pagina's in haar autobiografie beschrijft. Mensen die dat lazen in die tijd, maakten eenzelfde bevrijding mee. We hoeven allereerst niet van alles, maar we mogen ons door God bemind weten. Een ander punt dat zij ontdekte, is dat het vervolgens niet belangrijk is of we grote of kleine dingen doen, als we het maar vanuit liefde doen en in verbondenheid met Jezus.

En zo groeide er wereldwijd een enorme verering voor Thérèse van Lisieux. De Kerk heeft dit beantwoord door haar eerst zalig te verklaren en in 1925 heilig te verklaren. Dat wil zeggen dat de Kerk zegt dat deze vrouw zo met Jezus heeft geleefd dat ze daar anderen in kan helpen en ze nu in de hemel is om ook anderen met haar gebed te helpen.

Belangrijke data

2 januari 1873: Geboren te Alencon
9 april 1888: Intrede in de orde van Karmel
september 1894: Ontdekt 'de kleine weg'
januari 1895: Begin van de autobiografie
11 juni 1895: Offerande aan de Barmhartige Liefde
april 1896: Bloedspuwingen
30 september 1897: Overlijden
17 mei 1925: Heiligverklaring
19 oktober 1997: Kerklerares